Hatay’dan yeşeren Cemil Meriç, her limana girip çıkmış, her limandan aldığı ve her limana verdiği değerleri olan ama hiçbir limana hapsedilemeyecek kadar da geniş ve ünlü bir tefekkür adamımızdır. Cemil Meriç’in bazı düşünce notları şöyledir:
Acıları dev aynasında büyüten rezil bir hassasiyetim var.
Aldatmayan tek sevgili var dünyada: Mutlak güzel.
Aşk, insanı insan yapan, insanlar arasındaki biricik insani his.
Avrupa tarihi, bir sınıf kavgası tarihidir.
Aydın olmak için önce insan olmak lazım. İnsan mukaddesi olandır. İnsan hırlaşmaz, konuşur, maruz kalmaz, seçer. Aydın kendi kafasıyla düşünen, kendi gönlüyle hisseden kişi. Aydını yapan; uyanık bir şuur, tetikte bir dikkat ve hakikatin bütününü kucaklamaya çalışan bir tecessüs.
Batı’nın düşünce tarihi akılla naklin mücadele tarihi.
Belki de medeniyet uyuyor ve zaman zaman rüya görüyor.
Bilgi, sonu gelmeyecek olan bir fetihtir.
Bir ideal için ipe çekilmek, ölümlerin en güzelidir.
Biterek ölmek güzel şey, başlamadan ölmek korkunç.
Bu çökmeye hazır medeniyet üç sütun üzerinde duruyor; süngü, açlık, fuhuş.
… bunlar büyük dâvâları küçük menfaatlerin ve küçük insanların oyuncağı yapacaktır.
Büyük yazar içinden gelen sesi olduğu gibi haykırandır. Kelimeleri kullanırken avamın hoşuna gidip gitmeyeceğini düşünmez.
Cinayete ses çıkarmayan, caninin suç ortağıdır.
Çatışmasız toplum beraber otlayan, beraber geviş getiren adsız bir sürü.
Dahi, münzevi bir yıldız; anasız doğan çocuk, anasız doğan ve zürriyetsiz ölen. Zirveden zirveye akseden şarkı.
Deha tabiatın en tehlikeli armağanı.
Dergi hür tefekkürün kalesi.
Din, Avrupa için bir afyondur, bütün ideolojiler gibi.
Din, bir susuzluk, sonsuza karşı duyulan özlem. Bilgi değil, aşk.
Duygunun asaleti, kuvvet ve isabetindedir.
Düşünce şüpheyle başlar. Düşünce, tezatlarıyla bütündür. Zıt fikirlere kulaklarımızı tıkamak, kendimizi hataya mahkûm etmek değil midir?
Düşünceye cazip ve parlak bir biçim vermek küçültür düşünceyi. Büyük yazar içinden gelen sesi olduğu gibi haykırandır. Kelimeleri kullanırken avamın hoşuna gidip gitmeyeceğini düşünmez.
Edebiyat, insan düşüncesini, insan duygularını en mükemmel şekilde ifade etme sanatı.
Gerçek hükümdarlar, ebedi hükümrandırlar. Hazineleri yağma edildikçe zenginleşirler.
Güneş ülkeleri aydınlatır, sözler milleti.
Hafızaya çakıl taşı gibi saplanan bilgi kırıntılarına yeni bir ad bulduk: Kültür.
Hapishane, maskelerin çıkarıldığı yerdir.
Hayat herkesin yaşadığı, kimsenin yaşamaktan hoşlanmadığı komedya.
Her büyük adam kucağında yaşadığı cemiyetin üvey evladıdır.
Her çağ kendi kelimelerini söyletmiş kelimeye; her demagog kendi yalanlarını.
Her kavganın ezelî mazereti: Son kavga olmak.
Her toplum bir kitaba dayanır: Rɑmɑyɑnɑ, nesideler nesidesi veya Kur’an: Senin kitabın hangisi?
Hiçbir zafer umulanı getirmez, hiçbir bozgun mutlak değildir.
İdeolojiler, uçurumları aydınlatan hırsız fenerleri.
İhtilal nitel, reform ise nicel bir değişmedir. Birincisi bir atlayıştır, ikincisi bir devam ediş. Reform, düzeltmedir, onarır ve sağlamlaştırır.

İktidara el koyuş, bir rejim değişikliğiyle neticelenirse, ihtilal adını alır. Bu manada bir Atatürk ihtilalinden söz edilebilir.
İngiliz hodgamdır. Bir millet değil de bir yığın. Yığın düşünmez, maruz kalır. Nezleye yakalanır gibi tutulur bir fikre. Ateşi yükselince arslanlaşır, nöbet geçirince her mukaddesi unutuverir.

İnsan düşünce için değil, düşünce insan içindir.
İnsanlar hür doğarlar, eşit haklara sahiptirler; hiçbir hülya bana bu kadar çocuksu, bu kadar anlamdan yoksun gelmemiştir.

İnsanlık daima kötü oyuncuklar peşinde koşan bir çocuk.
İrfan, düşüncenin bütün kutuplarını kucaklayan bir kelime.
İrfan, kemale açılan kapı, amelle taçlanan ilim.
Kahramanlık, hatada ısrar etmemektir.
Kamus, bir milletin hafızası, yani kendisi; heyecanıyla, hassasiyetiyle, şuuruyla.
Kamus bir milletin namusudur.
Kanun, büyük sineklerin yırtıp geçtiği, küçük sineklerin takılıp kaldığı bir örümcek ağı.
Kelam, bütünüyle haysiyettir.
Kelime: Senin yıldızların kelimeler, şöyle raksetsinler, alev saçlarıyla sonsuz bahçesinde hayallerinin. Kelime ormanda uyuyan dilber; şair uzaklardan gelen şehzade. Öyle seveceksin ki kelimeleri, sana yetecekler. Yıldızlar Tanrı’ya yetmiş mi? Kelimeler benim sudaki gölgem, okşayamam onları, öpemem. Bir davet olarak güzel kelime ve muhterem. Gönülden gönüle köprü, asırdan asıra merdiven. Kelime kendimi seyrettiğim dere. Kelime sonsuz, kelime adem.
Kendi gerçeğimizi kendi kelimelerimizle anlayıp anlatmak, her namuslu yazarın vicdan borcu.
Kendini tanımak, marifetlerin marifeti.
Kimi başında taçla doğar, kimi elinde kılıçla… Ben kalemle doğmuşum.

Kitap fazla ciddi, gazete fazla sorumsuz. Dergi, hür tefekkürün kalesi. Belki serseri ama taze ve sıcak bir tefekkür, kitap çok defa tek insanın eseri, tek düşüncenin yankısı; dergi bir zekâlar topluluğunun. Bir neslin vasiyetnamesidir dergi; vasiyetnamesi, daha doğrusu mesajı. Kapanan her dergi, kaybedilen bir savaş, hezimet veya intihar.
Kitap, istikbale yollanan mektup…
Kitaptan değil, kitapsızlıktan korkmalıyız.
Kronoloji: Aptalların tarihi.
Mahalle kavgaları, tefekkürün zirvelerine ulaşmamalı.
Marksizmi dinleştirmek Marxı anlamamaktır. Konserve hakikatler sunan bir şarlatan değildir Marx. Marksizm tenkittir, şüphedir, araştırma yöntemidir.
… mazide yaşamış istikbal adamlarındandır.
Meçhule açılan bir kapıdır kitap. Meçhule, yani masala, esrara, sonsuza.
Murdar bir halden muhteşem bir maziye kanatlanıp uçmak gericilikse, her namuslu insan gericidir.
Nereye gidersen git, bulacağın aydınlık, zihninin aydınlığı kadar olacaktır.
O kadar yalnızdım ki karanlıklardan İblis’in eli uzansa minnetle sıkardım.

Okumak, iki ruh arasında âşıkane bir mülâkattır.
Olgunlaşmak kalbin daha hassas, kanın daha sıcak, zekânın daha işlek, ruhun daha huzurlu olması demek.
Ormanı görmedin. Ağacı görmedin. Rüzgârın önüne savurduğu birkaç kuru yaprağı insan zekâsının bütünü sanıyorsun.
Polemik zekâların savaşıymış. Zekâlar birbiriyle savaşmaz. Kinlerin, peşin hükümlerin, gizli çıkarların savaşı, polemik. Eski bir inancı yok etmek isteyen yeni bir düşüncenin savaşı. Ve her mübɑriz kendi cephesinde muzaffer.
Sağa türbedarlık düşer; yani ezeli değerlerin bekçiliği.
Sağ ve sol: Anladım ki bu iki kelime, aynı anlayışsızlığın, aynı kinlerin, aynı cehaletin ifadesidir.
Savaş bir irşat. Savaş, ışıkla karanlığın diyaloğu. Düşman, gözü bağlı olandır.
Sevgi garip bir yangın. Yɑşɑmɑsı için büyümesi gerek. O yangına her şeyini ɑtɑcɑksın; zamanını, gururunu, dehanı!
Slogan, ilkelin ideolojisi.
Sol ve sağ. Çılgın sevgilerin ve şuursuz kinlerin emzirdiği iki ifrit.
Şiir ne bir teşrih masasıdır, ne bir teşhir çarmıhı.
Şuuraltı (psikanaliz) her istediğini kolayca elde eden mutlu azınlığın imtiyazı.

Tabular tabular! Her adımda şuura dur emrini veren bir jandarma neferi. beyoğlu escort Her kapının arkasında, elinde bıçak, bekleyen bir harem ağası. Düşünme! Düşüneni iftiranın ve sefaletin lağımında boğduktan sonra ellerimizi yıkayıp, efendim bizde filozof yetişmiyor diye ah u vahlar.
Tarihimiz, mührü sökülmemiş bir hazine.
Tarihi yɑrɑtɑn, fertle yığın arasındaki ɑnlɑşmɑzlık.
Tarihin mimarı: İsyan, kadere, zamana, insana.
Tefekkür vuzuhla başlar, kurtuluş şuurla.
Türk aydını yangından kaçar gibi uzaklaşıyor memleketten. Hayır, kirlettiği bir odadan kaçar gibi.
Ulu çamlar fırtınalı diyarlarda yetişir.
Vakit geçmiyor diye şikâyet ederiz. Neyin geçmesini istiyoruz? eyüp escort Hayatın. Ve hepimiz ölümden korkarız.
Vatanlarını yaşanmaz bulanlar, vatanlarını yaşanmaz’laştıranlardır.
Yaşamak, yaralanmaktır. Yaralanmak da güzel.
Yaşayanları yöneten ölülerdir. Demek ki öldürülmesi gereken ölüler de var.

Yemin ederim ki, dünyanın bütün toprakları bir tek insanın kanını fulya escort akıtmaya değmez.
Yığın düşünmez, maruz kalır.