Bıktım artık kuru kalabalıklardan
Nerdesin yalnızlık? Seni arıyorum.
Zaten yalnız gelmişim bu dünyaya
Ve yalnız gideceğim buradan
Köşeme çekileyim, içimi dökeyim
Gözyaşlarımla günahımı sökeyim
O yaşlar cehennemi söndürsün
Dikenleri gülbahçeye döndürsün.
Onun için yalnızlık istiyorum.
Seyrediyorum sır dolu gerçekleri
Hepsinde bir mana bir bakış dolu
Sevdam çiçek çiçek açıyor
Kol kanat geriyorum göklere
Kuşlar gibi hafifçe süzülüyorum
Gözlerim ilişiyor nur dolu renklere
Usandım, bıktım artık kalabalıklardan
Yalan, dolan, rüşvet, haksızlık dizboyu
İğreniyorum, nefret ediyorum sahtekârlardan
Sözünde durmaz, telefona cevap vermez
Ünvanı kalabalık, bal yapmaz arılardan
Sıkılıyorum, sıkılıyorum, sıkılıyorum.
Sağımız murdar, solumuz leş dolu
Üşüşür başına leş yiyen kargalar
Leylekler laklaka eder, bitmez kavgalar.
Rabbim çok sıkıldım bu asrın fitnesinden
Hiçbir günahı yaşamak istemiyorum
Sadece sana el açıyor, sadece sana sığınıyorum
Bu asrın çok hazin dehşetinden
Güç ver, sabır ver, iman ver şu hakir kuluna
Gecelerin ıssızlığında, zamanımın boşluğunda
Kitaplarıma, sevdiklerime kavuşayım.
Harf harf, kelime kelime, satır satır
Gönül dünyasında bir bir dolaşayım.
Ahir zaman çanları çalıyor, zaman bir gün bitecek
Ölüm vaki olunca benim de yalnızlığım sona erecek.
