Erzin’de edebiyat öğretmenliği yapan Mesut Gökoğlu, yağladığı neyini kuruması için astığı yerden çocuklar alıp kasnaklı uçurtma yapınca çareyi atölyesini süpürdüğü faraştan ney yapmakta buldu.

Erzin’de Proje İmam Hatip Lisesi’nde edebiyat öğretmenliği yapan Mesut Gökoğlu, üniversite yıllarında ney üflemeye merak saldı. Çevresinde ney üfleyen olmadığı için merakını gideremeyen Gökoğlu’nun karşına yıllar sonra çıkan bir arkadaşı ney üflemesine öncülük etti. Kendisine Şeb-i Aruz törenlerinde de üflenmiş bir ney satın alan Gökoğlu, neyini yağladıktan sonra yağın süzülmesi için neyini atölyesinin önüne astı. Okula gidip geldikten sonra atölyesinin önünde uçurtma yapan çocukları gören Mesut Gökoğlu’nun gözleri kuruması için astığı neyini aradı. Neyinin yerinde olmadığını gören Gökoğlu, çocukların yaptığı uçurtmada kullandıkları kamışın kendisinin neyi olduğunu fark etti. Çocuklara engel olmak yerine mutluluklarına ortak olan Gökoğlu, çocuklarla birlikte uçurtmayı tamamladı. Yılladır üflediği neyin bir de uçtuğunu görmek isteyen Gökoğlu, sokakta çocuklar gibi uçurtmayı uçurmaya çalıştı.

Neyin uçurtma olduğu gün arkadaşı ile beraber hicaz çalışması olan Mesut Gökoğlu, arkadaşına verdiği sözü tutamamanın üzüntüsünü yaşamaya başladı. Ne yapacağını bilmeksizin faraşla atölyesini süpüren Gökoğlu, faraşa baktığında faraşın sapından ney yapabileceğini düşündü. Uçurtma olan neyinin de parçalarını kullanarak faraşın sapından ney yaptı. Üflediğinde notaların da çıktığını gören Gökoğlu, faraştan yaptığı neyle arkadaşına verdiği hicaz çalışması sözünü yerine getirmiş oldu. Severek üflediği neyini kendi elleriyle uçurtma yapmanın üzüntüsünü “Doktorun kendi çocuğunu ameliyat ediyormuş gibi hissettim” sözleriyle anlatan Gökoğlu, neyinin kendisi için çok değerli olduğunu kaydetti.